De namen van kleuren hebben een interessante oorsprong. Ze dateren van eeuwen geleden en zijn afkomstig uit de vroegst bekende talen. De huidige kleurwoorden werden gebruikt om de verschillende kwaliteiten te beschrijven die er zijn.
Toen verschillende culturen namen voor kleuren ontwikkelden, deden ze dat allemaal in dezelfde volgorde. Deze volgorde, bekend als de hiërarchie van kleurnamen, was over het algemeen: zwart, wit, rood, groen, geel en blauw. Anderen, zoals bruin, paars en roze, kwamen later. De eerste kleur die in kunst werd gebruikt (okerrood) had een verhoogde mate van symboliek. Het wordt gerelateerd aan bloed en appelleert aan kracht en mannelijkheid. 75.000 jaar oude gravures van lijnen, vormen en driehoeken in de kleur okerrood zijn te beschouwen als de vroegste vorm van rotstekeningen.
Recent onderzoek heeft aangetoond dat deze hiërarchie overeenkomt met de menselijke reactie op verschillende frequenties in het zichtbare spectrum, dat wil zeggen dat hoe sterker onze reactie op die kleur is, hoe eerder het in de cultuur werd genoemd. De perceptie en benoeming van kleuren worden vaak bepaald door taal en culturele tradities.
Wetenschappers hebben vastgesteld dat we met het blote oog ongeveer tien miljoen kleuren kunnen zien. Dit is een schatting die is gebaseerd op het idee dat we ongeveer 1000 niveaus van lichtdonker, 100 niveaus van rood-groen en 100 niveaus van geel-blauw kunnen zien. Vermenigvuldig deze getallen en je krijgt 10.000.000 kleuren. In de wereld zijn er zeven kernkleuren: rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet. Een andere kleur is een variatie van een of meer van deze kleuren.
Het is belangrijk te weten dat kleur een eigenschap is die wordt bepaald door de golflengtes van het licht. Wanneer elektromagnetische straling met een golflengte tussen 750 en 400 nanometer het oog bereikt, nemen mensen licht waar.
Kleuren worden sterk beïnvloed door zowel culturele context als persoonlijke perceptie. Bijvoorbeeld, in sommige culturen wordt wit geassocieerd met geluk en zuiverheid, terwijl het in andere culturen wordt geassocieerd met rouw.
Persoonlijke perceptie kan ook van invloed zijn. Dit kan worden beïnvloed door individuele ervaringen, voorkeuren en zelfs fysieke verschillen in hoe onze ogen licht waarnemen.Bovendien kunnen kleuren emoties oproepen en ons gedrag beïnvloeden. De warme kleuren rood en oranje kunnen energie en passie oproepen, terwijl koele kleuren zoals blauw en groen vaak worden geassocieerd met rust en vrede. Kleuren kunnen onze aandacht trekken, invloed uitoefenen op hoe gedenkwaardig iets is, en zelfs onze motoriek en prestaties beïnvloeden.
Primaire Secundaire en Tertiaire kleuren:
De primaire kleuren zijn de basiskleuren die niet kunnen worden gemaakt door andere kleuren te mengen. De primaire kleuren zijn geel, rood en blauw.
Secundaire kleuren zijn kleuren die ontstaan door het mengen van twee van de primaire kleuren: rood, geel en blauw. De secundaire kleuren zijn groen, oranje en paars. Deze kleuren zijn niet primair, omdat ze niet uit slechts één tint bestaan. Het gebruik van secundaire kleuren is van groot belang in de kunst en het ontwerp. Deze kleuren worden vaak gebruikt om een breed scala aan tinten te creëren die niet beschikbaar zijn met alleen de drie primaire kleuren. Het maken van secundaire kleuren is daarom een belangrijke vaardigheid voor kunstenaars en ontwerpers.
Tertiaire kleuren worden verkregen door het mengen van primaire en secundaire kleuren. Dit resulteert in een kleur die tussen de twee kleuren in ligt, wat leidt tot een contrast. Tertiaire kleuren zijn over het algemeen donkerder en minder intens dan primaire en secundaire kleuren. Dit komt doordat het mengen van kleuren de intensiteit van de kleur vermindert.
Er zijn verschillende kleurensystemen die worden gebruikt in technische toepassingen, zoals RGB-kleuren en CMYK-waarden. RGB-kleuren worden gebruikt in beeldschermen en monitoren, terwijl CMYK-waarden worden gebruikt in drukwerk. De RGB-kleuren zijn opgebouwd uit rood, groen en blauw, terwijl de CMYK-waarden bestaan uit cyaan, magenta, geel en zwart.
Synthetische pigmenten zijn, in tegenstelling tot wat je misschien denkt, geen moderne uitvinding. Egyptisch blauw werd al in 3250 v. Chr. gemaakt, met behulp van een formule die inmiddels is verdwenen. De Chinezen gebruiken al duizenden jaren oxidatie om kleuren in porselein te creëren.
Onderzoek leidde soms tot een toevalstreffer; in 1856 ontdekte de toen vijftienjarige William Henry Perkin per ongeluk de kleur Mauve. Mauve werd al snel een rage in de Engelse haute couture.
De echte doorbraak van de chemische kleuren kwam pas later met alizarine. Deze kleur is de eerste die volledig synthetisch tot stand is gekomen. In de negentiende eeuw werd Alizarine gewonnen uit de meekrapplant, maar twee negentiende-eeuwse scheikundigen, Carl Graebe en Carl Liebermann, ontdekten een methode om het molecuul dat verantwoordelijk was voor de kleur te reproduceren. De twee scheikundigen waren in dienst bij een klein Duits bedrijf, Bayer. Hun ontdekking was de aanleiding voor het grote scala aan kleuren dat we inmiddels allemaal kennen.
De eerste pigmenten werden meer dan 40.000 jaar geleden door de mensheid ontwikkeld en toegepast. De pigmenten waren samengesteld uit kalk, aarde, dierlijk vet en houtskool.
Dit waren vijf kleuren die de basis zouden vormen van kunst door de jaren heen: zwart, wit, rood, geel en bruin.
Hoewel veel mensen roze met name als een vrouwelijke kleur beschouwen, is dit eigenlijk pas recent. Tijdens de negentiende en vroege twintigste eeuw was het tegenovergestelde het geval.
Wit is een kleur die in westerse samenlevingen vaak geassocieerd wordt met zuiverheid of onschuld. In China, waar wit vaak geassocieerd wordt met de dood, kiezen Chinese bruiden vaak voor een rode jurk, omdat dit wordt beschouwd als een voorspoedige kleur die geluk brengt.
Groen is een symbool van groei, harmonie en natuur, evenals geld en welvaart. In islamitische culturen heeft groen een symbolische betekenis als een symbool van het paradijs.
Blauw wordt vaak geassocieerd met kalmte, vertrouwen en rust. In het hindoeïsme is blauw een kleur die sterk religieuze associaties oproept. Het wordt beschouwd als de favoriete kleur van Heer Krishna.
Reacties